Kitaplara dönüş

Bugün 1 Ağustos. Yeni bir ayın, yeni bir zamanın başlangıcı.
Başlangıçları çok seviyorum. Genelde devamını berbat ediyorum ama yine de yeniden başlamaktan hiç çekinmiyorum. Hatta bazı zamanlarda sabahları uyandığımda yeniden başlayacağıma söz veriyorum ama genelde sözlerimi tutamıyorum. Yine de vazgeçmiyorum, 'başlangıç' sözcüğü bile beni cezbediyor.
Bugüne de başlangıç dedim ve işe koyuldum. Kitaplığımdan Mehmet Rauf'un Eylül kitabını aldığım gibi okumaya başladım. Ne yazık ki eskisi gibi değilim, hemen okuyamıyorum. Çabucak canım sıkılıyor. Okurken çok yavaşım, bazen algılamakta güç çekiyorum. Bunu uzun zamandır kitap okumuyor oluşuma bağlıyorum. Lise 1 ve 2'de birazcık okudum ama Lise 3'e geldiğimde tamamen edebiyat dünyasından koptum. Son sınıfta ise paragraf sorularından başka hiçbir şey okumadım. Haliyle körelmiş gibiyim. Bunu aşmak adına kendime bir söz verdim (bende sözler asla bitmez...). Her gün okuyacağım. Belirlediğim bir liste var, önümüzdeki iki ay ya da iki buçuk ay içinde bu kitapları bitireceğim.

Mehmet Rauf'un Eylül'ü İnkılap Yayınları tarafından gençler için hazırlanmış. Dili biraz basitleştirilmiş fakat kitaptaki olaylar arasındaki atlayışlar bazen kafa karıştırıyor. Keskin geçişler hiç hoşuma gitmedi.

Kitaplar arasında beni Suç ve Ceza ile Kinyas ve Kayra zorlar diye düşünüyorum. Suç ve Ceza psikolojik tahlillerin yoğun olduğu bir kitap. Kinyas ve Kayra'yı 50 sayfa kadar okumuştum ilk aldığımda. Dili çok ağır olmasa da yine psikolojik bir romandı ve bu ilerleyen sayfalarda beni sıkabilir diye düşünüyorum.

Kör Baykuş'u ben hiçbir şey anlamadan bitirmiştim. Çok garip bir kitaptı. Depresif, karanlık, belirsizdi. Dili çok ağırdı, olaylar arasında hiçbir bağlantı kuramamıştım. Tekrar okumayı deneyeceğim, hatta okursam buraya Kör Baykuş için özel bir yazı da yazacağım. 

Aralarında en rahat okuyacağım kitap muhtemelen Ve Dağlar Yankılandı olacak, Khaled Hosseini dili orantılı kullanan bir yazar. Ben şahsen çok beğeniyorum, daha önce Uçurtma Avcısı'nı ve Binbir Muhteşem Güneş'i okudum. Dili ne ağır ne de basit. Her şey dozunda olmuştu iki kitabında. Bu nasıl olacak bilmiyorum.

Şahsen bugün çok mutluyum. Tekrar kitapların arasına dönmek, kitaplarla ilgili şu yazıyı yazıyor olmak beni geçmişteki gibi insanların dünyasından soyutluyor ve kitapların dünyasına doğru ilerliyorum. Geçen yazımda kendi hikayemi yazacağım demiştim, okuduklarımdan öğreneceklerimin bu hikayeye rehberlik etmesini istiyorum. 

Hoşça kalın...